Oké... dit wordt een uitdaging, een blog typen op de telefoon. 'Vroeger' stond er in elk hostel minimaal 1 computer maar met de wifi van tegenwoordig niet meer. We gaan een poging wagen en als je dit leest is de poging gelukt ;)

Maandagmiddag begon mijn avontuur op Schiphol. Het uitzwaaicomité van ouders, broer, bff en vriend voorlopig vaarwel gezegd en ietwat zenuwachtig opweg naar de douane. Toch mijn eerste (en wie weet laatste haha) solo reis. Het begon allemaal niet erg soepel. Ik moest mijn handbagage helemaal uitpakken en hij moest 3x door de scanner, maar uiteindelijk mocht ik dan toch op weg. Ten minste... dat was de bedoeling. Vlak voor we zouden vertrekken werd iemand onwel en die besloot, na medisch advies, toch thuis te blijven. Gevolg: 1,5 uur vertraging. Bijkomend gevolg: uitzwaaicomité zwaaide verkeerde vliegtuig uit haha. Maar al met al vond ik het niet heel erg want nu hoefde ik bij mijn overstap op Dubai maar 1,5 uur te wachten i.p.v. 3. Daarna op naar Bangkok waar ik een nachtje bleef slapen. Eenmaal in Bangkok beland werd ik opgehaald door iemand van de reisorganisatie die vroeg waar de rest van mijn gezelschap was (denk je alleen op reis te zijn... ) Aangezien ik geen idee had werd ik alleen naar het hotel gebracht waar ze vroegen of ik voor alle 3 personen kwam inchecken. Ik werd nu toch wel nieuwsgierig naar mijn mysterieuze reisgezelschap maar kreeg een kamer voor mij alleen. De citytrip die mij beloofd was, was niet geboekt dus daar achteraan geweest en gelukkig kunnen regelen. Inmiddels was het 20.30 lokale tijd, had ik al zo'n 30 uur niet geslapen (ik slaap heel slecht in vliegtuigen) en moest ik voor de citytour om 07.30 paraat staan dus dook ik mijn bedje maar eens in. Na een redelijke nacht was ik klaar om Bangkok te verkennen. En zowaar, bij de receptie... mijn mysterieuze reisgezelschap! 2 jongens uit Limburg. Zij wisten dan weer niks van de citytour af die ik (blijkbaar) ook voor hun had geregeld. De citytour ging langs 3 tempels en onze gids was Suki. Geen typische Thai want hij had volop commentaar op de koning en het hele machtsysteem daar. Nog even wat gegeten, noodles met garnalen en daarna alweer op naar t vliegveld. Volgende stop: Sydney! Na wederom een slapeloze vlucht had ik, dankzij mijn overstaptijd van 12u, een paar uur om de stad in te gaan. Een opalcard gekocht voor de trein, ingestapt ennn... telefoon kwijt. KUT. Gestolen of op het perron gevallen. De trein was al op weg dus de volgende halte eruit en weer terug gereden. Gelukkig gaan die treinen vaak. Maar ook op het perron geen telefoon. KUT KUT KUT. Nog net niet huilend en stappenplan verzinnend naar het loket gelopen om te vragen wat ik het beste kon doen. 'Are you Annelien?' Eh ja? 'Annelien Klunder?' Had de beste man mijn telefoon gevonden! Zoooo blij! Dus lekker Sydney in geweest. Alle mij al bekende plekjes opgezocht, het hostel, woolworths, harbour bridge, oprah house en de gloria jeans. Helemaal gelukkig. Na een mooie dag op naar t vliegveld, op naar Auckland! Ik viel inmiddels wel bijna om van de slaap en ik was zo moe dat ik, ondanks de 15 kinderen aan boord, toch een ietsiepietsie had geslapen. En dan, donderdagnacht, eindelijk in Auckland aangekomen. Hallooooooo Nieuw Zeeland! Inmiddels is mijn accu bijna leeg en moet ik nog eten. De reis vanaf Auckland lezen jullie hier binnenkort (kunnen jullie ook een beetje bijkomen ;))